The Uluru experience
Blijf op de hoogte en volg Betty
15 Oktober 2014 | Nederland, Apeldoorn
Onder de mooiste sterrenhemel, dat dan weer wel, staan we vervolgens bijna 3 kwartier te wachten op de bus. Wat blijkt nu: het tijdsverschil is 1,5 uur! Gelukkig hebben we genoeg kleren aan, want zo 's morgens vroeg is het best koud.
Met de gids Dan gaan we met nog een gezinnetje met 2 zoontjes en 4 verpleegsters uit Melbourne het park in. De Uluru experience kan beginnen. Dan zet meteen de spurt er goed in om lekker warm te worden en precies op tijd te komen voor de sunrise.
Dan blijkt een echte verhalenverteller te zijn. Voor de Anangu, de lokale aboriginals, is de rots een belangrijke religieuze plaats. De rots is verbonden met hun mythologie. Ze noemen het de Tjukurpa, de Droomtijd, de creatietijd. Er zijn 8 verschillende heilige plekken rondom de rots, die een speciale rol spelen bij mannen- en vrouwenrituelen. De rots vormt als het ware een bijbel voor de Anangu. Het is voor Anangumannen verboden om zelfs maar te kijken naar bepaalde delen van de rots die te maken hebben met vrouwen Tjukurpa, en andersom. Bij die speciale sites mogen we geen foto's maken, zeg maar uit respect.
Dan vertelt mooie verhalen uit de aboriginal overlevering, over ceremonies en gebruiken. Op deze manier hopen ze de cultuur in stand te houden.
De wandeling van 12 km is prachtig. In ongeveer 5 uur lopen we om de Uluru heen. We kunnen de rots gewoon aanraken! Onderweg genieten we van het ontbijt: cereals met een bakje vruchten en een pakje melk, een pakje vruchtensap en een paar mueslirepen. Dit mochten we gewoon allemaal zelf meesjouwen in de tas die we overhandigd kregen ;)
Onder het motto van: "we kunnen nu nog goed lopen, laten we de reis gaan maken" zijn we aan deze reis begonnen. En zo is het. We zijn echt blij dat we zo'n goede conditie hebben en dit kunnen doen. Het is enorm genieten.
Aan het einde van de tocht zegt Jan, in onvervalst Gronings: " nou ik heb zo langzamerhand wel genog zain van die Oeloeroe" .
-
15 Oktober 2014 - 11:45
Clara:
Ga zo door! Het is leuk om het verslag te lezen, met die Te roapelse nuchterheid.
ut Suwald -
15 Oktober 2014 - 14:33
Harm & Annie:
Hallo Jan en Betty,
Terwijl jullie nu al ruim. 1,5 week op reis zijn, haken wij nu pas aan. Wij zijn maandag 13 okt. teruggekeerd van onze reis van 3 weken door Zuid - Afrika en hebben nu net jullie reisverslagen gelezen. In die korte tijd hebben jullie al heel veel gezien, het klinkt geweldig. Hoewel we wel toe waren aan enige rust ( wij moesten ook regelmatig opstaan op die vroege tijdstippen zoals jullie), begint het na het lezen van jullie verhalen alweer wat te kriebelen. Wij gaan jullie op de voet volgen met Google Maps. We zien uit naar het vervolg. Geniet! -
15 Oktober 2014 - 14:34
Harm & Annie:
Hallo Jan en Betty,
Terwijl jullie nu al ruim. 1,5 week op reis zijn, haken wij nu pas aan. Wij zijn maandag 13 okt. teruggekeerd van onze reis van 3 weken door Zuid - Afrika en hebben nu net jullie reisverslagen gelezen. In die korte tijd hebben jullie al heel veel gezien, het klinkt geweldig. Hoewel we wel toe waren aan enige rust ( wij moesten ook regelmatig opstaan op die vroege tijdstippen zoals jullie), begint het na het lezen van jullie verhalen alweer wat te kriebelen. Wij gaan jullie op de voet volgen met Google Maps. We zien uit naar het vervolg. Geniet! -
15 Oktober 2014 - 14:37
Harm & Annie:
Hallo Jan en Betty,
Terwijl jullie nu al ruim. 1,5 week op reis zijn, haken wij nu pas aan. Wij zijn maandag 13 okt. teruggekeerd van onze reis van 3 weken door Zuid - Afrika en hebben nu net jullie reisverslagen gelezen. In die korte tijd hebben jullie al heel veel gezien, het klinkt geweldig. Hoewel we wel toe waren aan enige rust ( wij moesten ook regelmatig opstaan op die vroege tijdstippen zoals jullie), begint het na het lezen van jullie verhalen alweer wat te kriebelen. Wij gaan jullie op de voet volgen met Google Maps. We zien uit naar het vervolg. Geniet! -
15 Oktober 2014 - 15:48
Lucy Hinkofer-visseren:
Daar zit geen woordje Frans bij, Jan!
Met veel plezier jullie weblog gelezen!Ik hoorde via Anneke hiervan en hij staat nu bij onze bladwijzers!
Ik ben zelf in 98 een tijdje in Australie geweest en herken vele plekken uit jullie, vaak amusante, verhaal!
Toen mocht je nog ULURU beklimmen, een steil geval en bovenop stond je op een soort kale maan met hele diepe "rimpels". Hardlopend en snelheid makend rende je naar beneden om zo vaart te maken om de andere, totaal kale, kant te halen en zo verder tot je in het midden was aangekomen en dan weer helemaal terug.
Later werd het verboden en zeiden ze ook dat er wel mensen omgekomen waren op de steile helling naar beneden.
Ik herinner me dat een fragiel Japans vrouwtje met me meeging en spierwitte katoenen handschoentjes droeg, die daarna wel een biotexwasje konden gebruiken!
Toevallig is mijn vriendin Ineke en haar man Leo, gelijk met jullie en even lang, aan het trekken in Australie met een camper en het zijn, Jan! echte fanatieke wandelaars!
Ik heb beschreven, Betty, hoe jij eruit ziet en dat zij jou, mocht ze jullie tegenkomen zeker uit de beschrijving zou herkennen en dan de groeten van ons moest doen, dus dan weet je dat bij deze! -
16 Oktober 2014 - 10:10
(Arnold En) Martha:
OELOEROE-oehoeoeoe...... wel bij de tijd blijven hoor, Jan en Betty! Maar ik heb het gevoel alsof ik ook een beetje op vakantie ben als ik jullie verhalen lees, al loop ik wel een beetje achter(aan) ;) -
16 Oktober 2014 - 12:24
Gina En Henk:
Zo van de foto's vind ik het al een indrukwekkende rots, zo oprijzend uit het verder vlakke land. Maar daarvoor staand, moet het wel heel bijzonder zijn. Wat me overigens verbaasde, was de opmerking dat je de rots kon (mocht?) aanraken. Ik had altijd begrepen, dat je op enige - eerbiedige - afstand van deze voor de aboriginals heilige rots moest blijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley